เชื่อกันว่าตั้งแต่มนุษย์ได้เกิดขึ้นในโลก ใช้เวลาส่วนใหญ่ดิ้นรนในการหาอาหารเพื่อประทังชีพ  ด้วยการล่าสัตว์ และหาพืชผัก และผลไม้เป็นอาหาร  แต่เมื่อประชากรของมนุษย์มีจำนวนมากขึ้นอาหารที่ได้เริ่มมีจำนวนน้อยลง มนุษย์จึงต้องปรับตัว และหาวิธีเพิ่มผลผลิต  เริ่มเลี้ยงสัตว์และเพาะปลูก
เพื่อให้มีอาหารและเพียงพอ ต่อความต้องการ  ซึ่งเรียกว่า  ยุคการเกษตรและเป็นที่มาของเกษตรกรรม 
  เกษตรกรรม  คือการเลี้ยงสัตว์หรือเพาะปลูก ปกติผลกระทบน้อยมากต่อสภาพแวดล้อมธรรมชาติถ้าปฏิบัติแต่พอเพียง เพื่อบริโภค
แต่ปัจจุบันเกษตรกรไม่ได้ทำเกษตรเพียงเพื่อบริโภค  แต่ยังรวมถึงทำการเกษตรเพื่อ  “เกษตรอุตสาหกรรม”  ซึ่งในสังคมปัจจุบันพื้นที่เพาะปลูก
ที่อุดมสมบูรณ์มีจำกัด  มีการเพาะปลูกซ้ำที่เดิมอยู่เสมอๆทำให้ดินเสื่อมคุณภาพ และผลผลิตต่ำมากไม่เพียงพอแก่ความต้องการ  เกษตรกรหาทางแก้ไข
โดยนำวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ที่คิดค้นโดยมนุษย์มาใช้เพื่อเพิ่มผลผลิตในการเกษตร  ได้แก่  ยาฆ่าแมลง  ยาปราบศัตรูพืช  ปุ๋ยเคมีและสารเคมีต่างๆ
ตลอดจนการใช้เครื่องจักรกล  ทำให้กลไกการควบคุมด้วยตัวเองของธรรมชาติต้องถูกทำลายไป และในระยะเวลาที่ผ่านมา ได้ส่งผลกระทบโดยตรง ต่อระบบนิเวศซึ่งในที่นี้ขอกล่าวถึงผลกระทบต่อระบบนิเวศของแหล่งเกษตรกรรมในประเทศไทย

ปัญหาเกษตรกรรมที่มีผลต่อธรรมชาติ

แนวทางแก้ไข
   - เลิกบุกรุกป่าธรรมชาติเพื่อทำการเกษตร  รวมทั้งการตัดไม้  เผาป่า  หรือกิจกรรมใดๆซึ่งมีผลกระทบต่อความสมดุลของป่า 
เช่น  ทิ้งสารเคมี  ไถหน้าดิน
    - ส่งเสริมและให้ความรู้แก่เกษตรกร  เพื่อให้เข้าใจแนวทางการอยู่ร่วมกันของมนุษย์กับสิ่งแวดล้อม
    - นำหลักวิธีการเกษตรทางเลือกในการเพาะปลูกเพื่อให้เกิดความสมดุลระหว่างธรรมชาติและการเกษตร

  หน้า 1| 2