ดาราศาสตร์และอวกาศ

ฐานฟากฟ้า ณ หว้ากอ

ฐานมนุษย์กับดวงดาว

ฐานพระมหากษัตริย์ ราชวงศ์ไทยกับดาราศาสตร์

ฐานความเป็นไปในจักรวาล

ฐานเทคโนโลยีอวกาศและเอกภพ

1656-1742
เอ็ดมันด์ ฮัลเลย์
    ฮัลเลย์ศึกษาเส้นทางโคจรของดาวหางที่ถูกบันทึกไว้ในปี ค.ศ. 1456 ,ค.ศ. 1531และ ค.ศ. 1607 พบว่ามีคล้ายคลึงกัน
และได้สรุปว่าเป็นดาวหางที่มีคาบการโคจรประมาณ 75 ปี และได้ทำนายการมาเยือนของดาวหางดวงนี้ในครั้งถัดไปคือ
ในปี ค.ศ. 1758 แต่ฮัลเล่ย์ได้เสียชีวิตลงเสียก่อนต่อมาดาวหางดวงนี้ จึงได้ชื่อว่าเป็นดาวหางฮัลเลย์

1889-1953
เอ็ดวิน ฮับเบิล
    ฮับเบิลใช้กล้องโทรทรรศน์ขนาดใหญ่ สังเกตแอนโดรเมดาเนบิวลา และศึกษาพบว่าเนบิวลาดังกล่าวแท้ที่จริงแล้วเป็นกาแล็กซี
ีแอนโครเมดาที่อยู่นอกกาแลกซีทางช้างเผือกของเรา เขายังได้สังเกตพบกาแล็กซีต่าง ๆ มากมายและได้จำแนกกาแล็กซีออกเป็น
ีประเภทต่าง ๆ ตามรูปร่างลักษณะที่ปรากฏ ในปี ค.ศ. 1929 ฮับเบิลยังได้สังเกต พบอีกว่ากาแล็กซีต่าง ๆ นั้นเคลื่อนที่ห่างออก
ี่จากกันในทุกทิศทาง

1879-1955
อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์
    ไอน์สไตน์ ตีพิมพ์ทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษและทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไป เขาทำการอธิบายการเปลี่ยนแปลงของวงโคจรของ
ดาวพุธรอบดวงอาทิตย์ และทำนายการบิดเบี้ยวของลำแสงดาวฤกษ์เบื้องหลังดวงอาทิตย์ในขณะที่เกิดสุริยุปราคา ทำให้เขา
สามารถพิสูจน์ทฤษฎีดังกล่าว

1965 (ปีที่ค้นพบ)
อาร์โน เพนเซียสและโรเบิร์ต วิลสัน
    เพนเซียส และวิลสันได้ใช้กล้องโทรทรรศน์วิทยุค้นพบซากคลื่นวิทยุพื้นหลังของเอกภพที่มีอุณหภูมิประมาณ 3 เคลวิน
ซึ่งเป็นการสนับสนุนทฤษฎีการกำเนิดเอกภพบิ๊กแบง

1905-1950
คาร์ล แจงสกี
    แจงสกีสร้างกล้องโทรทรรศน์วิทยุขึ้น เป็นคนแรกกล้องโทรทรรศน์วิทยุของเขาเป็นเครื่องรับสัญญาณวิทยุช่วงคลื่นสั้น
และสายอากาศ เขาค้นพบสัญญาณวิทยุจากนอกโลกเป็นครั้งแรกโดยที่สัญญาณดังกล่าวมีการเลื่อนตำแหน่งในแต่ละวัน
ซึ่งเป็นสัญญาณจากกาแล็กซีทางช้างเผือกของเรานั่นเอง

1894-1966
จอร์เจส เลแมเทอร์
    เลแมเทอร์ศึกษากฎสนามแรงโน้มถ่วงของไอน์สไตน์ และนำเสนอทฤษฎีที่ว่าเอกภพกำลังขยายตัวออกในทุกทิศทาง
หรือเรียกว่า ทฤษฎีบิ๊กแบง

1942-ปัจจุบัน
สตีเฟน ฮอว์คิง
    ฮอว์คิง เป็นศาสตราจารย์ผู้นำทางด้านเอกภพวิทยายุคใหม่ งานของเขาได้ใช้ทฤษฎีควอนตัมอธิบายการขยายตัวอย่างรวดเร็ว
ของเอกภพในเริ่มต้น โอกาสในการมีเอกภพหลายเอกภพที่เชื่อมต่อด้วยรูหนอน (wormholes) ในปี ค.ศ. 1988
ฮอว์คิงได้ตีพิมพ์หนังสือประวัติย่อของกาลเวลาเพื่ออธิบายทฤษฎีของเขาให้คนทั่วไปได้เข้าใจ

1967 (ปีที่ค้นพบ)
โจเซลิน เบลล์ เบอร์เนล
    ในขณะที่เรียนปริญญาเอกที่มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ได้สร้างกล้องโทรทรรศน์วิทยุเพื่อศึกษาสัญญาณจากดาวฤกษ์และควาซาร์
์เธอได้ค้นพบสัญญาณวิทยุประหลาดที่เกิดขึ้นต่อเนื่องกันเป็นจังหวะโดยบังเอิญ ซึ่งเป็นสัญญาณวิทยุจากดาวนิวตรอน
ที่หมุนรอบตัวเองด้วยความเร็วที่สูงมาก หรือเรียกว่า พัลซาร์ (Pulsars)

หน้าที่ 1 | 2 | 3