พระราชประวัติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี

       พระราชประวัติสมเด็จพรเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี  ทรงเป็นสมเด็จพระเจ้าลูกเธอ  พระองค์ที่  3 
(พระราชธิดาองค์ที่  2)  ในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช  และสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์  พระบรมราชินีนาถ  ทรงพระราชสมภพเมื่อวันเสาร์ที่  2  เมษายน  พ.ศ.2498  ณ  พระที่นั่งอัมพรสถานพระราชวังดุสิต
       ทรงมีพระนามเดิมว่า  สมเด็จพระเจ้าลูกเธอเจ้าฟ้าสิรินธรเทพรัตนสุดา  กิติวัฒนา  ดุลยโสภาคย์  และมีพระนามที่บรรดา
ข้าราชบริพารเรียกกันทั่วไปว่า  “ทูลกระหม่อมน้อย”
      พระองค์ทรงเริ่มการศึกษาระดับก่อนประถมศึกษา  (อนุบาล)  เมื่อปี  พ.ศ.2501  ขณะมีพระชนมายุได้  3  พรรษาเศษ 
ที่โรงเรียนจิตรลดา
      เมื่อปีพุทธศักราช  2515  และทรงสอบไล่ได้เป็นลำดับหนึ่งของประเทศไทย  แผนกศิลปะโดยได้คะแนนรวมคิดเป็นร้อยละ  89.30  ทรงเลือกคณะอักษรศาสตร์  จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย  เป็นอันดับ  1  ทรงสอบได้ที่  4  ปีสุดท้ายทรงสอบได้แต้มเฉลี่ย  3.98  นับเป็นที่  1  ของคณะอักษรศาสตร์  จึงทรงได้รับพระราชทานปริญญาอักษรศาสตรบัณฑิต  เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง 
จากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว  เมื่อปี พ.ศ.2520  นับเป็น  “เจ้าฟ้า”  พระองค์แรกของประเทศไทยที่ทรงสำเร็จการศึกษา
ขั้นปริญญาบัณฑิตจากมหาวิทยาลัยในประเทศ

    ในปัจจุบันสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี  ทรงดำรงตำแหน่งทั้งทางราชการและวิชาการที่สำคัญ ๆ
หลายตำแหน่ง  เช่น
1. ทรงมีพระยศเป็น  พลตรีแห่งกองทัพบกไทย  เป็นศาสตราจารย์  ผู้อำนวยการกองวิชา  ประวัติศาสตร์  โรงเรียนนายร้อย
พระจุลจอมเกล้า  ทรงเป็นพระอาจารย์ประจำวิชาประวัติศาสตร์และสังคมวิทยา
2.  ทรงเป็นพระอาจารย์พิเศษของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่  มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ  จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย  มหาวิทยาลัยศิลปากร  และสถาบันอุดมศึกษาอื่น ๆ